Bycie fit - Chęć zmian czy już obsesja? /Mikołaj

Ostatnimi czasy zdrowy styl życia i ogólnie chęć bycia "fit", mocno się rozprzestrzeniła. Nie ma w tym nic złego, wszakże dobrze kiedy ludzie chcą pracować nad sobą i dążyć do zmian. No właśnie, tylko co jeśli ta chęć po jakimś czasie zamienia się w obsesje?

Przyznaje, sam nigdy żadnych diet nie stosowałem, jeżeli miałem zamiar stracić kilka kilogramów, po prostu ograniczałem jedzenie. Wiadomo, nie wszystkim to wystarcza i muszą sięgać po inne bardziej radykalne środki. Diety, ćwiczenia, wszystko po to żeby osiągnąć upragnioną sylwetkę. Tak jak powiedziałem, nie ma w tym nic złego, to dobrze kiedy ludzie dążą do przemian. Zdarzają się natomiast takie sytuacje, że osoba ćwiczy już rok albo dwa, wygląda dobrze, ale nieważne jak bardzo chciałaby zjeść tego pączka, albo te lody, to tego nie zrobi, bo jeszcze przytyję.

Wiecie, to nie jest tak żeby każdy się opychał byle czym, zwłaszcza kiedy pracuję nad sylwetką. Uważam jednak, że tak przesadne trzymanie się zasad, pilnowanie na każdym kroku przez kilka lat, prowadzi donikąd. W końcu, jak długo można sobie odmawiać?

Czuję się w tym momencie trochę jak rasowy leń kanapowiec prawiąc takie morały, no ale po prostu nie przemawia do mnie że sprawienie sobie raz na jakiś czas kulinarnej przyjemności sprawi, że tydzień ćwiczeń będziemy mieli w plecy. Każdy ma inną przemianę materii, to prawda, mnie na szczęście natura hojnie obdarowała bo jem byle co i dalej jestem szczupły. Inni oczywiście, mogą mieć inaczej pod tym względem, ale jeżeli lata ćwiczeń i trzymania się diety nie są wstanie zrekompensować dajmy na to trzech batonów w tygodniu, to nie wiem, chujowa dieta i chujowe ćwiczenia, a może po prostu - zgubna obsesja?